Onrustig

Onrust,
De rivaliteit tussen Noord en Zuid Korea is al een tijdje bezig en zal waarschijnlijk ook nog wel even doorgaan. Sinds Amerika een nieuwe president heeft zijn er nieuwe spanningen tussen Noord Korea en Amerika. De provocaties van Noord Korea (lancering van raketten) zijn niet nieuw voor de Zuid Koreanen, wat het anders maakt deze keer is de reactie van de Amerikanen. Vooral in de media buiten Korea is dit goed te merken als ik regelmatig van vrienden of familie een bericht krijg om te informeren of dat alles nog goed gaat in Zuid Korea. Vaak heb ik hier niet eens door dat er actie van Noord Korea is geweest, niet via de media of de mensen op het werk of op straat. De kracht van de media wordt nog eens benadrukt als tijdens de jaarlijkse viering van de “verjaardag” van de voormalig leider van Noord Korea Kim il Sung op 15 April 2017 er traditioneel door de huidige leider Kim jong-Un raketten worden afgevuurd. Het bericht in de media dat de Amerikanen mogelijk militaire schepen naar Zuid Korea sturen zorgt echter voor een grotere spanning. Deze spanning wordt door mij en iedereen hier in Zuid Korea niet ervaren maar krijg er vooral meer van mee via collega’s en vrienden vanuit Nederland. Twee weken later als twee vrienden mij komen bezoeken besef ik dat in de rest van de wereld al rekening werd gehouden met een mogelijke confrontatie tussen Noord Korea en de Amerikanen. Ook al was er in Zuid Korea niet heel veel van te merken ik ben toch wel blij met mijn eerdere keuze om niet mee te doen aan de jaarlijkse marathon van Pyongyang. Deze marathon wordt gehouden als viering voor Kim il Sung en wordt jaarlijks opengesteld voor buitenlanders om mee te doen.
Fijn weerzien,
De eerste week van Mei komen mijn twee goede vrienden Arnoud en Michiel langs voor een week. Ook al ben ik nog niet zo heel lang weg uit Nederland toch is het ontzettend goed hen weer te zien. Niet alleen heel leuk hen weer te zien maar ook voor mij erg fijn om te laten zien (en ook zelf te zien) wat Zuid Korea allemaal te bieden heeft. Een tijdje geleden heb ik een auto aangeschaft en hiermee kunnen we gaan waar we willen. Voordat ze kwamen heb ik al uitgezocht wat leuk is om te doen, en het wordt een mix van cultureel, actief en ontspanning. Zo gaan we naar de bergen toe, verblijven we in een tempel, zien we de DMZ (Demilitarized Zone) twee keer en maken een hoop van het (nacht) leven mee in Seoul. Uiteraard wil ik ze ook al het eten laten proeven die de Koreaanse keuken te bieden heeft en ook de Soju mag hierbij niet ontbreken. Wat vooral leuk voor mij is om ze een beetje de Koreaanse levensstijl te laten zien en uit te leggen hoe de gebruiken zijn in hoeverre ik dat weet aangezien er voor mij ook nog een hoop onduidelijkheden zijn. Uiteindelijk na een week hebben we ontzettend veel van het land gezien en kan ik ze tevreden weer op het vliegveld afzetten.
BBQ en Walvis,
Een jaarlijks terugkerend feest en voor mij de eerste keer is de team BBQ. Op het strand gaan we met z’n allen eten op Koreaanse wijze. Onze agency heeft gezorgd voor een plek op het strand compleet met een hoop eten en drinken, onze plaats bestaat uit een aantal party tenten compleet met Koreaanse “chef’s” die voor ons al het eten bereiden. Naast ons zijn we omringd door andere Koreanen die allemaal hun weekend gebruiken om met de hele familie op het strand door te brengen en te BBQ’en. Tom van de agency vertelde dat ze al vroeg in de ochtend naar het strand moesten gaan om de plek veilig te stellen omdat het erg populair is, blijkt ook wel aan de vele auto’s die er compleet met hele kampeeruitrusting naast het strand en op de parkeerplaatsen staan. De dag zelf is erg geslaagd met genoeg eten en het is goed om op deze manier met het hele team te ontspannen. Ulsan ligt aan de oostzee en was vroeger een vertrek haven voor de walvisvangst, nu ligt het walvis dorpje ingebed in het zware industriegebied van Ulsan. Er is een walvis museum en ook een soort openlucht museum in de vorm van een opstelling uit de jaren 60 van hoe een traditioneel dorp er toen uit heeft gezien. Ook kun je er met een grote boot een tour maken om walvissen en dolfijnen te spotten. Het walvis festival is een herinnering aan die tijd en dit wordt gehouden met een hoop eten en optredens en als afsluiting een vuurwerkshow.  
Familie bezoek,
In Juni komen mijn ouders naar Zuid Korea toe om mij te bezoeken. Heel erg fijn om ze weer te zien na zo’n lange tijd en op de dag dat ze aankomen ga ik ze verwelkomen in Seoul en kan ze al een beetje van Korea laten zien. Zo gaan we het paleis bezoeken en neem ik ze mee uit eten naar uiteraard een BBQ restaurant. Vervolgens starten zij aan een tour van 14 dagen door Zuid Korea en komen daarna een week bij mij logeren en kan ik ze de omgeving laten zien waar ik woon en werk. Mijn appartement is aan de rand van de stad en heeft uitzicht op de zee en ligt naast een groot park dus wat we als eerste doen is een mooie wandeling maken langs de kust en door het park. Het park heet Daewangam en omdat het langs de kust ligt heeft het een rotsachtige vorm en heeft heel mooie uitkijkpunten. Het park heeft een rots eiland  Daewangam island naar waar men van zegt een draak in opgesloten zit, ze hebben een brug naar het eiland gemaakt en vanuit daar heb je een fantastisch uitzicht. Ook zijn hier de kikvorsvrouwen, deze vrouwen duiken schelpen op uit de zee om deze vervolgens aan de oever te bereiden en te verkopen als maaltijd. Deze vrouwen zijn hele dagen in zee om op deze manier hun geld te verdienen. Ze gaan ’s ochtends de zee in met een groot net om hun vangst in te doen en blijven daar een aantal uren om als ze genoeg gevangen weer naar land terug te gaan om dan alles schoon/klaar te maken. Verder gaan we ook mee met de walvis tour om te kijken of er walvissen te zien zijn. Helaas hebben we geen geluk ook al is het wel het walvis seizoen toch lukt het niet om ze te zien, en het is ook niet echt een plezierige tocht aangezien we anderhalf uur de kust uit moeten varen door een wilde zee wat niet echt een fijn gevoel geeft. Hierdoor zijn er een hoop mensen die massaal gaan liggen of hangen om de zeeziekte te bedwingen en dus niet veel van de tour meekrijgen. Om niet allemaal ontevreden mensen te krijgen is er wel voor vermaak gezorgd met Karaoke en een zangeres. Voordat mijn ouders weer terug naar Nederland gaan moet ik ze natuurlijk wel wat typische producten uit Korea meegeven, zo kopen ze een mooie vleesschaar, gedroogd zeewier en probeer ik mijn moeder ervan te overtuigen dat ze cosmetica moet kopen omdat dat van zeer hoge kwaliteit is. De vleesschaar is uitgevonden in Korea en wordt veelvuldig gebruikt om het vlees te knippen in plaats van te snijden. Ook geef ik ze een fles soju mee een een anti kater drankje om aan mijn broers te geven. Soju is de nationale drank van Zuid Korea die door iedereen (heel veel)gedronken wordt.
Baseball,
De Busan Giants is het team uit deze streek waar iedereen supporter van is. Wij worden meegenomen door een Koreaanse collega en zijn vrouw naar een baseball wedstrijd. Erg leuk om mee te maken niet zozeer de wedstrijd maar de hele sfeer eromheen. Zo wordt er eerst van alles ingeslagen om niets van de wedstrijd te moeten missen, in de supermarkt is het een gezellige chaos van allerlei mensen die drank en eten inslaan om mee te nemen het stadion in. Ook grappig om te zien hoe het allemaal afgekeken is uit Amerika (gok ik aangezien ik daar nog nooit naar een wedstrijd ben geweest) zo mogen er geen bier blikjes mee naar binnen worden genomen en moet alles in grote bekers gegoten worden. De wedstrijd zelf is niet heel spannend maar dat wordt goed gecompenseerd door het enthousiasme van de supporters en het team van cheerleaders die hun best doen om ons te vermaken. Uiteindelijk is het super geslaagd als het team wat we aanmoedigen nog wint ook. 
Tokyo twee,
Er is iets wat Japan enorm aantrekkelijk maakt, wederom met dezelfde collega’s gaan we een weekend naar Tokyo om sushi te eten en sake te drinken. Ditmaal niet meer zo erg om de toerist uit te hangen maar gewoon om lekker te eten en te drinken. Deze keer is hier ook niets op aan te merken met lekkere sushi en goede sake, en hierna gaan we ook nog naar een traditioneel Japans badhuis. Dit badhuis heeft twee warme baden van 40 en 42 graden Celsius en daarnaast een hoop kranen en zeep om je verder te reinigen. Na deze verfrissing gaan we verder de stad in om rond te kijken en te genieten van de stad, uiteindelijk belanden we in een traditionele kroeg. Hier kan je een tafel bestellen en zit je in een door papieren wanden afgesloten “prive” kamer, deze wanden zijn te verschuiven waardoor deze kamers groter en kleiner te maken zijn. Om toch een beetje contact te maken met onze buren proberen we met een smoesje (door te vragen naar de wifi code) de aandacht van hun te krijgen in de hoop dat ze misschien ons mee uit zullen nemen naar een disco of nachtclub of iets dergelijks. Dit heeft niet gewerkt waardoor we maar meer moeten drinken en uiteindelijk zelf toch een mooie avond hebben. Op de weg terug nog een paar flessen sake gekocht voor in Korea en op zondag avond was iedereen weer veilig terug in Ulsan om op maandag fris en fruitig weer op het werk te verschijnen.