Koreaanse BBQ

Teambuilding,
Na de diverse kerstborrels georganiseerd door de klant in December 2016 is het in Maart 2017 tijd voor een nieuwe golf van borrels/teambuilding/motivatie drinks. Ik word uitgenodigd voor een bijna einde van het project borrel, wel optimistisch omdat het exacte einde van het project in Korea nog vrij onduidelijk is. Toch blijkt helaas dat de benaming niet helemaal onterecht is aangezien tijdens de avond blijkt dat het team van Hyundai Heavy Industries drastisch word ingekort. De avond zelf is wel erg gezellig, uiteraard in een traditioneel Koreaans BBQ restaurant. Gelukkig voor mij en de rest van de niet koreanen niet zo traditioneel dat we op de grond zitten want ze hebben in een soort verlaging de BBQ tafels geplaatst en dus ook ruimte om je benen te laten rusten. Er is hier in alle gebouwen vloerverwarming en gecombineerd met de warmte van de kolen van de BBQ erg warm. Tel bij de lekker warme temperatuur de koreaanse drinkcultuur op met veel proosten, (verplicht) drinken met de baas en dan krijg je uiteindelijk een gezellige luidruchtige mengeling van gesprekken. Dit gebeurd veel meer in dit soort restaurants en kan ook omdat je allemaal in een “prive” ruimte zit, gescheiden door wanden van rijstpapier.  Als je door het restaurant loopt is het een grappige boel van kletsende mensen.
Hoogtepunten,
Een letterlijk hoogtepunt van dit project is wanneer ze de “flare” plaatsen. Deze flare is een enorm gevaarte en bijzonder indrukwekkend op het moment dat ze hem plaatsen. Nadat deze geplaatst is torent deze boven de site uit en is op grote afstand al te zien. Een flare is noodzakelijk op een platform in het geval er iets niet goed gaat in het proces dan kunnen ze het gas verbranden via deze flare zonder dat er een gevaarlijke situatie ontstaat. Een ander hoogtepunt is het vertrek van de “Spar” naar Noorwegen, de Spar is als het ware een grote dobber. Het platform (topside) wordt hier bovenop geplaatst en zal dan uiteindelijk op het water “drijven”. Deze constructie is gekozen omdat de Noorse zee waar het uiteindelijk zal gaan komen te diep is voor andere oplossingen (normaal staat een platform op palen).De spar is lekker opvallend geel geverfd en erg imposant om te zien, het transport van Zuid Korea naar Noorwegen wordt verzorgd door een Nederlands bedrijf. Het schip de Vanguard van het bedrijf Dockwise uit Willemstad (Aruba) is het enige schip ter wereld welke in staat is om dit formaat te vervoeren. Uiteindelijk zal de reis 8 weken duren voor het in Noorwegen aankomt, de spar zal daar in een fjord klaargemaakt worden voor de samenvoeging met de topside. Als dat allemaal gereed is wordt het in zijn geheel naar de uiteindelijke locatie in de Noorse zee gesleept.
Skieen deel 3,
Ditmaal skiën we in een gebied Muju, dit ligt in het midden van het land op ongeveer 3 uur rijden van Ulsan. Samen met Kenneth en zijn Nederlandse vrouw vertrekken we om 8 uur in de ochtend. Kenneth komt uit Maleisië en heb ik leren kennen toen ik in Den Haag aan dit project werkte en heb hem een keer meegenomen naar winterberg om daar te skiën. In Nederland heeft hij zijn huidige vrouw ontmoet en zij is met hem meegegaan naar Zuid Korea. Gedrieën komen we om 11 uur aan bij het ski gebied wat best groot is voor Koreaanse begrippen. De ski’s en de skipas zijn online gehuurd door Kenneth, bij aankomst in de ski shop krijg ik mijn schoenen wat alle keren al tot grappige taferelen heeft geleid omdat ik ten aanzien van de Koreanen een schoen maat van een reus heb. Als alles geregeld is kunnen we onze ski’s ophalen onder aan het skigebied bij een groen busje (met Koreaanse vlag) op parkeerplaats nummer 1. Zou niet zo heel moeilijk te vinden moeten zijn als er niet drie parkeerplaatsen nummer 1 waren. Na drie kwartier zoeken uiteindelijk (met de hulp van 1 van de assistenten) toch het groene busje met de vlag gevonden. Dan eindelijk naar boven om te gaan skiën, gelijk maar helemaal naar boven om zoveel mogelijk af te dalen. Na een paar uur is het tijd voor onze lunch, kip en ijskoude cola om een beetje beschut te zijn tegen de koude wind gaan we ergens in een windvrije plek zitten. Bij terugkomst blijkt 1 paar van onze ski’s er niet meer te zijn, op de plek waar ze lagen is wel een ander paar welke er redelijk hetzelfde uitzien. Omdat we de ski’s zelf kunnen verstellen nemen we deze voor de rest van de middag mee om toch nog een beetje te kunnen skiën. Na afloop  proberen we overal na te vragen of onze gehuurde ski’s ergens zijn achtergelaten. Het is nogal lastig om de ski’s te identificeren aangezien er alleen een sticker en een nummer van de ski shop op staat. Bij terugkomst bij de ski shop krijgen we voor het eerst te maken met de Koreaanse trots, de eigenaar wil geen oplossing (geldbedrag als boete) accepteren en eist van ons dat we zijn ski’s terugbrengen. Na te hebben uitgelegd dat dit onmogelijk is maar hij alsnog niet wil luisteren wordt de politie gebeld. Wij vonden het allemaal een beetje overdreven en in het anderhalve uur dat we op de politie moeten wachten worden er allemaal verwensingen in het koreaans naar ons gemaakt. Na nog een uur bemiddelen door de politie met de eigenaar gaat hij uiteindelijk (alsnog) akkoord met betaling van de boete onder 1 voorwaarde. Wij moeten alle drie onze oprechte excuses maken (in het Koreaans). Hilarisch voor ons natuurlijk, maar de politie wijst ons erop dat dit toch echt serieus bedoeld is en de enige manier om ervan af te komen. Onze koreaanse excuses worden aanvaard en wij gaan snel weg voordat de eigenaar weer van gedachten veranderd.
Cherry Blossom,
Eind Maart begin April is heel Korea in de ban van de cherry blossom. De kersenbomen staan dan in bloei, welke eerst beginnen met helder wit om dan langzaam over te gaan in roze. Omdat de bomen overal staan is het een bijzonder mooi beeld om te zien. Ook zijn er hele gebieden/straten ingericht met deze bomen, de meest populaire/grootste is langs een verlaten spoorweg waar 3 kilometer lang aan weerszijde deze bomen staan. Het duurt ongeveer 2 weken dat ze in bloei staan, daarna verliezen ze de blaadjes en als er een beetje wind staat “sneeuwt” het roze blaadjes. Ik ga langs een populaire route rijden met mijn net aangeschafte auto, en sta in de file met allemaal kijkers naar de bloesem. Langs de route zijn allerlei kraampjes en “optredens” en valt het me voor het eerst op dat de koreanen van kamperen houden als ik allerlei tenten en campers en caravans zie. Staande in de file zijn er ook allerlei mensen die graag een mooie foto van zichzelf en de bloesem willen hebben, soms is de beste plaats om dat te doen in het midden van de weg, heel grappig om te zien. Naast de kersenbomen zijn er ook andere bomen/struiken welke in bloei staan, deze zijn geel gekleurd en heet gaenari (forsythia). Het schijnt dat aan de zijkant van het gebouw waar ik werk een hele bergwand met deze struiken staan, wat een mooi plaatje moet opleveren helaas voor mij krijg ik dit niet te zien als Hyundai 2 weken voordat ze in bloei staan alle struiken besluit te kappen.