November 2016 Den Haag >>Ulsan, Zuid Korea,

Alles wat ik heb in 2 tassen gestopt en klaar voor vertrek naar mijn nieuwe bestemming. Uitgezwaaid door vriend Arnoud en mijn broer Erik ben ik met een goed gevoel weggegaan. Na een voorspoedige reis ben ik aangekomen in de hoofdstad van Zuid Korea Seoul (of Sol in het Koreaans).Het eerste wat opvalt is dat men heel behulpzaam is alleen soms geen flauw idee heeft wat ze doen. En omdat vrijwel alles in het Koreaans aangegeven staat is het puzzelen bij aankomst. Verder zijn ze dol op formulieren, overal moet je een formulier invullen met je persoonlijke gegevens(gelukkig wel aangegeven in het Engels), ik twijfel of er überhaupt naar gekeken wordt en er iets mee gedaan wordt of alleen maar een formaliteit is. Dankzij een goede beschrijving van mijn baas de bus gevonden naar het volgende vliegveld om door te vliegen naar Ulsan. Daar aangekomen stond ik als laatste te wachten op mijn bagage toen kreeg ik al een vermoeden dat er iets niet klopte en werd bevestigd toen de bagageband dicht ging. Met wat gebarentaal en een zielig gezicht was het wel duidelijk dat mijn tassen misten. En met wat hulp van de jongen van de agency (Drake) werd duidelijk dat mijn bagage nog in Seoul was. In tegenstelling wat er verteld was op Schiphol bleek dat ik mijn bagage uit had moeten checken en mee nemen naar mijn overstap. Helaas op zondagavond 22:00 lokale tijd weinig meer aan te doen. Gelukkig vond ik nog een schone onderbroek onderin mijn handbagage om de eerste dag mee door te komen.
Eerste werkdag:
Vanuit het Hyundai Hotel (waar ik verblijf) vertrekt er iedere ochtend een pendelbus voor alle gasten(expats) die voor Hyundai werken. Je kan gelijk al zien dat de daling van de olieprijs een grote invloed heeft op de werkgelegenheid, een grote touring bus voor maar 8 man. Eerste indruk is de grote van het terrein en de omvang van het platform waar ik aan ga werken. Dus om 8.00 uur was ik fris en fruitig op het terrein en dan opzoek naar kantoor, gelukkig werd ik door mijn baas opgehaald. Helaas net te laat voor mijn 1e gymnastieksessie maar gelukkig hebben ze er 2 per dag. Eerst alles maar gaan ontdekken hoe het werkt en handjes schudden. Achteraf gezien is het maar goed dat mijn bagage er niet was, hierdoor minder formeel gekleed dan wat ik van plan was, daardoor vergelijkbaar met de rest (toch belangrijk om een goede eerste indruk te maken). Iedereen werkt hier prettig en informeel met elkaar samen en is heel erg bereid elkaar te helpen. De eerste week werk met lange dagen van 08:00 uur in de ochtend, tot 19:30 uur in de avond. Dan vervolgens nog naar het Hotel om wat eten en dan ben je met geluk 21:00 uur klaar en heb je “vrije tijd” om te doen wat je zelf wilt. Ulsan (Dong-gu) is geheel in handen van Hyundai, bijna iedereen werkt hier voor Hyundai scheepswerf, autofabriek(grootste ter wereld) of offshore. Als je over straat loopt zie je dan ook een hoop mensen met een Hyundai jas aan. Deze week is snel voorbij gegaan met werk, eten in restaurants en een beetje door het gebied om het hotel lopen. Iedere vrijdag wordt er met zijn allen (van het team van CB&I) naar de kroeg gegaan. Daar een beetje poolen darten en wat drinken, de meeste collega’s komen uit de Filipijnen en zijn opgegroeid met poolen, dus ik kom er niet onderuit een potje mee te doen. Voor ik uit Nederland vertrok heb ik beloofd overal ja tegen te zeggen omdat dit de beste manier is zo snel mogelijk te integreren. Dus de eerste vrijdag heb ik gelijk karaoke moeten zingen en was ik rond een uur of 3 ’s nachts terug in het hotel. Zaterdag uitslapen en een rondje door de stad lopen, goed weer voor een wandeling. Zondag 20 November samen met 2 collega’s wederom een wandeling gemaakt, ditmaal een heuvel op naar een uitzichtpunt (360 graden uitzicht) op een brug. De brug is pas nieuw en is gemaakt om de reistijd met een half uur te verkleinen tussen Ulsan en Busan. Het uitzicht punt is tegelijkertijd met de brug gebouwd om een mooi zicht op de brug te hebben, en heeft ook een tentoonstelling over hoe de brug gebouwd is. Na de wandeling van ongeveer een uur of 2 hebben we gezamenlijk gegeten bij een visrestaurant/visafslag aan het strand. Je kan verse vis uitzoeken uit een aquarium, die vervolgens wordt bereid door de chef van je keuze. Erg lekker allemaal, en als delicatesse hebben we verse tentakels van een octopus gegeten. Wel grappig aangezien deze nog bewegen en de zuignappen ook nog steeds werken, goed kauwen dus. 
LH Humansia Appartement:
Week twee moest ik een appartement kiezen, van de 5 appartementen gekozen voor degene die het verste weg is van mijn werk. Deze sprak me het meeste aan vanwege de rustige wijk en omdat op de 20e verdieping je een mooi uitzicht over de zee en de wijk hebt. Op woensdag 23 November kon ik hier mijn intrek nemen, voorzien van 4 kamers, 2 badkamers, moderne keuken en een walk in closet is het erg luxe. De fiets welke ik erbij heb gekregen kan ik nog niet gebruiken aangezien men aanraad hier een helm te dragen, later zal ik beter begrijpen waarom. Vanuit mijn appartement ben ik de eerste dag gaan lopen wat me ongeveer 3 kwartier heeft gekost omdat ik niet goed wist waar ik heen moest en mijn oriëntatiepunt (een grote kraan, naast mijn kantoor) soms niet goed te zien was. Wel een leuke manier om de buurt te verkennen. Toch de 2e dag maar met de taxi gegaan. Dat is redelijk eenvoudig en goedkoop (3000 WON, €2,40 voor 5 km) aangezien er genoeg rijden en je alleen maar hoeft te zwaaien, binnen een paar minuten was ik op mijn werk. In mijn nieuwe buurt zijn er genoeg gelegenheden om te eten dus ik heb iedere dag gegeten bij een ander. Er zijn er een paar welke mijn voorkeur hebben, of voor het eten of voor de bediening. Mijn favoriet heeft 4 gerechten waar je uit kan kiezen, maar de bediening is ongelooflijk vriendelijk. Er werkt een stel waarvan de man de chef is en de vrouw bedient. De vrouw is altijd gekleed in een soort uniform wat lijkt op de Mc Donalds met een franse baret op. Ondanks dat ze beperkt engels spreekt en ik 3 woorden Koreaans is het heel plezierig daar te eten. De ander is een typische Koreaanse BBQ restaurant, grappig hieraan is de bediening. Een meisje van Koreaanse leeftijd 19 jaar (biologische leeftijd 18 jaar) welke helemaal idolaat van mij lijkt en het erg leuk vindt om voor me te BBQ’en en daarnaast van alles aan me te vragen. De leeftijd van Koreanen start op het moment dat de vrouw zwanger is, als het kindje geboren wordt is het dus al 1 jaar oud.  
Verjaardag in Ulsan:
Mijn eerste verjaardag in Zuid Korea gevierd, hoe kan het ook anders in de kroeg. Ook een beetje toevallig omdat ik op zaterdag jarig was en we op vrijdag altijd in de kroeg zijn. Heb er verder niet echt bij stil gestaan, ik heb me gewoon vermaakt in de kroeg. Op zaterdag een grote plant gekocht voor mijn verjaardag om mijn huis op te leuken en tegen de avond gesproken met vrienden en familie in Nederland. Mijn broer Geert-Jan had voor mijn verjaardag een cadeau opgestuurd naar Zuid Korea. Het adres wat ik had gekregen van mijn agency bleek achteraf niet te kloppen, hier kwam ik achter nadat ik door de Taxi een aantal keer bij het verkeerde gebouw was afgezet. Appartement complex LH Humansia bestaat uit ongeveer 20 gebouwen (misschien meer). Gebouw nummer 202 waar ik woon, ligt ongeveer 10 minuten lopen van gebouw 102 waar ik door de Taxi steeds afgezet werd. Het pakket is nog niet terecht (maar gaat goed komen). 
Fietsen in Korea:
Mijn fiets had ik al wel een paar keer gebruikt voor kleine stukjes, maar nog niet eerder voor naar mijn werk. Dus de eerste dag naar mijn werk was uitdagend in de zin dat het land niet zo vlak is als in Nederland plus het feit dat ik nog niet een goede route had ontdekt en als je er dan ook nog bij optelt dat voetgangers en fietsers op de laagste plek in de hiërarchie staan. Automobilisten hebben/nemen ten aller tijden voorrang op voetgangers en fietsers. Enige manier waardoor automobilisten soms stoppen voor een zebrapad is als er een kind wil oversteken, de rest wordt genegeerd. Toch heb ik nog geen heftige ongelukken gezien, ondanks dat regels/verkeerslichten/weggedrag en de rest door iedereen verbroken worden gaat het om een onverklaarbare reden allemaal net goed.