Project in Ulsan

Werkzaamheden:
De reden waarom ik naar Zuid Korea ben afgereisd is op verzoek van de opdrachtgever (Statoil). Voordat ik zou vertrekken heb ik op het hoofdkantoor van CB&I in Den Haag gesprekken gevoerd met collega’s en management en geprobeerd erachter te komen wat mijn werkzaamheden zouden gaan worden, helaas zonder resultaat. Op het platform is iedereen druk met allerlei werkzaamheden, en zoals ik zal merken is snelheid erg belangrijk hier. Omdat ik al meerdere jaren in Den Haag aan dit project heb gewerkt heb ik de meeste mensen van Statoil al eerder ontmoet en was het hier een vertrouwd weerzien. Statoil bestaat uit hier uit meerdere afdelingen met elk hun eigen werkzaamheden en helaas werken ze niet altijd samen. De afdelingen waar ik voornamelijk mee te maken heb zijn: Engineering, operations en commissioning. Engineering is ervoor verantwoordelijk dat alle apparatuur geleverd en geinstalleerd wordt zoals dit besteld is. Commissioning zorgt ervoor dat de apparatuur getest wordt en naar behoren functioneert en als laatste is er operations, deze nemen de apparatuur in bedrijf en zorgen ervoor dat het klaar voor gebruik is. Als enige werktuigbouwkundige van CB&I komen vanzelf alle vragen bij mij terecht, deze varieeren van aard van technisch naar administratief. Vanwege de omvang van het project en ik ineens voor alle apparatuur aanspreekpunt ben kost het me veel energie om in te lopen, gelukkig kan ik terugvallen op het hoofdkantoor in Den Haag. Mijn Haagse collega's heb ik jarenlang prettig mee samen gewerkt.
Dutch Cofee en Thee:
Zuid Korea ligt dichtbij Japan en een hoop invloeden hiervan zijn overgenomen. Eén van de leukste of prettigste vind ik de toiletbril, deze is verwarmd en van alle gemakken voorzien om het toiletbezoek zo comfortabel mogelijk te maken. Wat ik verwacht had van Zuid Korea dat ze ook (zover ik weet) zouden hebben overgenomen is de thee cultuur. De thee die ze hier veel hebben is ginseng thee en volgens mij een thee die gemaakt is van rijst of een soort graan (niet bijzonder lekker). Koffie is gebruikelijker om hier te drinken, vaak erg zoet gemaakt met een siroop of machinekoffie met suiker en melk. Langs één van de vele koffie zaken lopend, viel me een groot bord met “dutch coffee” erop, erg nieuwsgierig wat dit is heb ik dit gekocht. Een klein rond flesje (soort laboratorium flesje) met daarin gekoelde koffie en een Koreaanse gebruiksaanwijzing hoe te bereiden. Nog wennend aan mijn smartphone heb ik niet direct een link gelegd met google translate, en ook de uitleg van een Koreaan heeft me niet verder kunnen helpen. Het verhaal achter “dutch coffee” stamt uit de tijd van de VOC, de Hollanders hebben bedacht om hun koffie te zetten met koud water(ijs water) dit gaat een stuk langzamer waardoor de smaken beter in de koffie kunnen trekken en dus intenser van smaak is. Ik had er nog nooit van gehoord maar het schijnt erg populair te zijn in heel Azië.
Karaoke en Manilla town:
Tijdens uitgaan gaat iedereen hier naar een Karaoke club, deze bestaan uit afzonderlijke ruimtes voor een man of 10. Hier kan je zingen en tegelijk wat eten en drinken, aan het eind van het lied krijg je een score te zien en heb geen idee of het om je zangkunst gaat of dat je de tekst op het juiste moment zingt. Kan me zang niet voorstellen aangezien ik samen met een collega bij het eerste lied al gelijk de hoogste score heb behaald, en dan was mijn collega nog slechter dan ik was. Wel heel grappig om te zien dat Gerard Joling ook in het repertoire staat. Op zondagavond gaat mijn collega uit de Filipijnen altijd oefenen met een amateurband. In een bar Manilla Town is het een verzameling van Filipijnen en hier ook weer een karaoke set. Ze zijn gek op karaoke en iedereen kan heel erg goed zingen en volgens mij is de avond ook bedoeld om een thuisgevoel te krijgen, er wordt niet alleen gezongen maar ook gegeten en plezier gemaakt.
December 2016:
Bij aankomst in November zijn de warenhuizen al bezig met de versiering voor Kerst. De Hyundai department store (soort Bijenkorf) is al druk aan het adverteren met kortingen en black Friday (gebasseerd op de engelsen). Ondanks dat Kerst en Nieuwjaar niet echt gevierd word is het merkbaar dat het een feestmaand is door de invloeden van voornamelijk America. In Noorwegen is de kerstviering vergelijkbaar met die van Nederland en Statoil grijpt alle kansen aan om dit in Zuid Korea ook te vieren met kerstdiners en borrels. Zo mag ik (amper 3 weken hier) ook ervaren hoe een kerstdiner eraan toe gaat in een Braziliaans vlees restaurant. Het team waar ik mee ben werkt allemaal aan hetzelfde onderdeel dus het is gelijk een soort teambuilding en voor mij ideaal om gelijk kennis te maken met een hoop mensen. En ik moet zeggen dat ik erg onder de indruk ben van de Noren hoe zij de zaken aanpakken om de werkmoraal hoog te houden. Drank verbroederd wordt er wel eens gezegd, wat ik hier heb mogen ervaren is dit zeker waar. Al een aantal keer heb ik goede gesprekken gehad in de kroeg waar de meeste van de expats komen na werktijd. Ook ons team heeft een kerstdiner, wat erg gezellig is en heel grappig omdat op een leuke manier elke discipline te kakken wordt gezet. Voor mij wordt er bijvoorbeeld gezegd dat onze afdeling alleen maar geïnteresseerd is in hun eigen stukje (klopt) en geen rekening houd met andere disciplines (klopt ook) vervolgens reageer ik dan dat als ze gewoon naar mij luisteren en mij volgen er niets aan de hand is. Zij dan weer reageren dat het platform dan 2 keer zo groot zou worden etc. kortom een mooie avond.
Openbaar vervoer:
Reizen met de Taxi wordt het meest gebruikt als je in je eentje of met een groep bent. Er rijden ook heel veel bussen. Dus stap ik in, ervan uitgaand dat je ook gewoon kunt betalen voor je kaartje. Mijn plan was om de mensen te kopiëren die voor mij de bus in stapten, helaas hebben ze allemaal een “bus”pas. Als ik vervolgens wil betalen met een biljet van 10000 WON (€8) wil de chauffeur het niet accepteren en zegt me plaats te nemen in de bus. Tijdens de reis spreekt hij me nog een paar keer aan te betalen maar weigert als ik hem het biljet wil geven. Uiteindelijk bij de halte aangekomen uitgestapt en nog niet betaald, als je niet de Koreaanse taal spreekt zal men zoals later blijkt vaak de makkelijkste weg kiezen en geen moeite doen. In dit geval maar ook in winkels, restaurants, parkeergarages. De “bus”pas kan je gebruiken voor zowel bus, metro en ook trein geloof ik. Je kan ook cash betalen, maar de automaat in de bus accepteert alleen biljetten van 1000 (€0.80) en een ritje ongeacht de afstand is iets van 3500 WON deze gooi je in een automaat in de bus zelf en je wisselgeld krijg je terug in muntjes. Buschauffeurs zijn erg agressief in het verkeer, je moet zorgen dat je snel de bus in en uit stapt ze “wachten” niet op je. En in mijn eerste langere busreis krijg ik het idee dat ze proberen zoveel mogelijk passagiers te laten vallen en vaak komen mensen klem te zitten tussen de deur.
YMCA in Seoul:
De Kerstdagen breng ik door in Seoul, de KTX (intercity trein) doet er iets meer dan 2 uur over om me naar de 400 km verderop gelegen hoofdstad te brengen. Via Internet heb ik een guesthouse geboekt in de buurt van de wijk waar ik volgens mijn collega beslist heen moet. Dit guesthouse blijkt de term letterlijk te hanteren, ik ben hun gast en bel aan bij het appartement van een oudere dame en heer. Na wat onduidelijke communicatie over mijn boeking slaap ik in hun “bed” in hun slaapkamer. Dit bed is er één zonder matras, maar met een elektrisch deken waar ik gedurende de nacht langzaam op gaar gestoomd word. De avondklok wordt door mijn “gast vader” gezet op 22:00 uur waarop ik binnen moet zijn, dus besloten 1 nacht hier te blijven in plaats van 2. Omdat ik al vroeg op was heb ik heel veel van de stad kunnen zien. Het reizen via de metro is prettig en brengt je snel door de stad heen, soms puzzelen omdat alles in Koreaans staat aangegeven en ik moeite heb om de goede lijn te vinden en dan ook nog in de juiste richting, een kompas is hiervoor soms handig. Na door verschillende wijken te hebben gelopen en het gratis te bezoeken National Korean musem ga ik op zoek naar mijn Hotel het YMCA. Rondom het hotel een beetje door de buurt gelopen en wat gegeten, daarna terug gegaan naar het hotel om op te warmen. Korea heeft ook verschillende seizoenen en de winter in Korea is ook koud en kan het vriezen, Seoul ligt in het Noorden en het is hier een stuk kouder als waar ik vandaan kom (Ulsan). Wat me hier opvalt maar eigenlijk in heel Korea voorkomt zijn de vele kerken, vaak aangegeven met grote neon verlichte kruizen. Het nachtleven in Seoul heb ik overgeslagen, wel ben ik door de uitgaanswijk van Seoul gelopen om te kijken, maar deze wijk wordt overspoeld met donkere Amerikaanse soldaten (welke hun basis hebben in het midden van Seoul) en de Koreanen die er rondlopen zijn alleen maar geïnteresseerd in hun diepe zakken (geld).
Zonsopkomst op het strand:
De jaarwisseling breng ik samen met 3 andere collega’s door in Busan. Dit is een stad 1,5 uur rijden ten westen van Ulsan. Busan is de twee na grootste stad van Zuid Korea en met 4,6 miljoen inwoners een belangrijke havenstad gelegen aan de japanse zee. Haeundae-strand is een populaire bestemming voor veel toeristen en met name voor Nieuwjaars dag komt iedereen naar dit strand. In de guesthouse waar we slapen hebben ze een nieuwjaarsparty georganiseerd, een kip met bier feest. We zitten aan een lange tafel kip te eten en bier te drinken, wij hadden bedacht om de rest van de tafel beter te leren kennen een voorstel ronde te doen met drank. Elke keer als iemand zich voorstelt wordt dit benadrukt met een hoop gejuig en geproost, uitbundiger naarmate de avond vordert. In de avond gaan we naar de kroeg en na middernacht naar het strand om vuurwerk af te steken en wens lampionnen op te laten. Grappig hieraan is het feit dat dit allemaal verkocht wordt op de boulevard maar als je het af wilt steken op het strand wordt je door de strandpolitie aangesproken dat je dit niet mag doen. De buggy zigzagt over het strand heen om mensen hierop aan te spreken. Als wij een groep helpen met het oplaten van een lampion en hier goed in geslaagd zijn komen er meerdere groepjes naar ons toe om lampionnen op te laten, uiteindelijk zijn we hier de rest van de nacht zoet mee. De volgende dag vroeg op om de zonsopkomst te zien, we zijn niet de enige want het strand is bomvol mensen die met bussen en auto’s uit het hele land hierheen zijn gekomen. Er staat een lange rij mensen om een ballon te krijgen die op het moment supreme vrij gelaten kan worden. Wel indrukwekkend met zoveel mensen op het strand en helemaal als er ook een show is met schepen met waterkanonnen en helicopters met rookpluimen over komen vliegen.